Je kunt altijd op hem rekenen": Tom Dumoulin prijst de beste Nederlandse finisher in de elite race

Bij afwezigheid van Mathieu van der Poel kregen de Nederlandse elite mannen een vrije rol om elk beschikbaar middel te gebruiken om een bevredigend resultaat te bereiken. Voor Bauke Mollema was dit een geweldig platform om zijn kwaliteiten te bewijzen na een tegenvallend seizoen. Terwijl de jonge ploeggenoot Menno Huising zich in de ontsnapping presenteerde, bleef de 38-jarige zo lang mogelijk bij het peloton voordat Tadej Pogacar zijn aanval lanceerde op Mount Kigali en de hoofdgroep in stukken blies.

Mollema lag plotseling vrij ver voor, maar wist uiteindelijk op te vangen met de groep van Michael Storer en Marc Hirschi om op de 21e plaats te eindigen in een laatste groep die niet uit de race zou worden teruggetrokken.

"Wow, het was een super zware race vandaag," vertelde Mollema aan de NOS. "En vooral na die grote klim. Ik sloot pas opnieuw aan voor de Mur de Kigali, maar toen was ik al behoorlijk aan het einde van mijn Latijn. Op deze hoogte herstel je zo, zo slecht. Ik denk dat het een eerlijke race was. Pogacar was de beste, maar achter hem is de kloof ook enorm."

Mollema zelf was in staat om in de laatste vijftig kilometer nog enkele renners in te halen. Uiteindelijk was het niet genoeg voor een top-twinig finish. "Ik zat in een erg goede groep in de laatste vijftig kilometer; we waren zelfs in staat om een paar mensen in te halen. Ik had vooraf op iets beters gehoopt, maar mijn benen deden het woord. Uiteindelijk heb ik nog geprobeerd om er een beetje van te genieten."

Tom Dumoulin eindigde als 4e op de wereldkampioenschappen in 2018. Mollema zelf streefde naar een top-tien finish op de wereldkampioenschappen, maar gaf na de finish toe dat "hij al over zijn hoogtepunt heen was" na de Mount Kigali. De Nederlander was licht teleurgesteld, maar volgens Dumoulin hoefde Mollema dat niet te zijn. "Ja, hij viel net buiten de boot, maar is dat erg?"

"Hij is gewoon zo'n toprijder. Hij zit al zo veel jaren in het peloton. Het is gewoon bewonderenswaardig dat je altijd op Bauke kunt rekenen. Je weet: hij haalt de finish. En dat heeft hij weer gedaan," vervolgt hij, zijn landgenoot's 11e en 12e plaatsen op de wereldkampioenschappen van de afgelopen jaren onderstrepend.

"Dit jaar zijn de dingen niet goed gegaan voor hem; hij heeft zijn gebruikelijke niveau niet bereikt. Maar ik sprak met hem in juni, en hij zei toen al: Ik ga alles geven op de wereldkampioenschappen. Hij is werkelijk uitmuntend."

Thymen Arensman begon de race als medeleider van Nederland, naast Mollema, maar finishte uiteindelijk niet. De 25-jarige bleef lang bij Mollema, maar verloor uiteindelijk het contact met minder dan 30 kilometer te gaan en werd de laatste renner die de finishlijn in Kigali niet haalde.

Arensman vertelde aan de NOS dat hij last had van krampen, waardoor hij moest stoppen met nog één ronde te gaan. "Ik reed de Cote du Golf Kigali op, de Cauberg zoals wij dat noemen, en kreeg totale kramp. Moerenhout zag het gebeuren; ik moest het hek vastpakken. Mijn hele lies was gespannen en ik kon mijn been niet meer bewegen."

"Dus ja, het was echt zwaar. Ik baal dat ik niet gefinisht ben, maar ik denk dat we als team alles goed hebben gedaan en op een gegeven moment zelfs voor de derde plaats reden. Het was zo zwaar dat het puur om de benen ging; er was geen manier om het te analyseren," besloot hij.