„Iedereen mocht gaan“: Marlen Reusser gefrustreerd door tactieken van favorieten op Wereldkampioenschappen

De langverwachte strijd om de regenboogtrui bij de vrouwen bleef dit jaar uit tijdens het Wereldkampioenschap wielrennen 2025 in Rwanda. In Kigali was het niet een van de topfavorieten, maar Magdeleine Vallieres die de show stal en zich tot wereldkampioene kroonde. Voor grote namen als Marlen Reusser en Kim Le Court bleef er weinig over dan een figurantenrol. Zij behoorden tot de rensters die probeerden de stilte in de achtervolging te doorbreken, maar zonder succes.

“De achterstand liep bijna op tot twee minuten. Je moest wel iets proberen, anders was de wedstrijd toch al verloren,” blikte Reusser achteraf terug. Ze kreeg in haar poging steun van landgenote Elise Chabbey en van Le Court uit Mauritius. Het trio vond elkaar even, maar toen de samenwerking stokte, viel het tempo weg. “Niemand wilde echt achtervolgen, en dat was een groot probleem. Alle grote namen zaten achterin, en daardoor mocht de kopgroep gewoon wegrijden.”

De Zwitserse moest vervolgens machteloos toezien hoe de kloof opnieuw groeide. Uiteindelijk eindigde Reusser in een sprint om de ereplaatsen als negende. Haar landgenote Chabbey ontsnapte nog wel uit de achtervolgende groep, maar strandde op een vierde plaats. “Toen Elise aanviel, dacht ik echt dat ze het zou halen, want het verschil met de kopgroep was niet zo groot meer. Ze ging als een raket. Aan de finish was ik enorm teleurgesteld – niet in Elise, want die reed fantastisch – maar wel omdat we het niet konden afmaken met de benen die we hadden,” aldus Reusser bij Sporza.

Het Zwitserse team leverde een sterke collectieve prestatie, maar bleef desondanks met lege handen achter.

Ook Kim Le Court sprong in de laatste ronde mee met Reusser en Chabbey, maar liet het zware werk grotendeels over aan de Zwitserse vrouwen. “Ik hoopte dat de andere landen het gat zouden dichtrijden, maar de voorsprong bleef groeien. Dat dwong me zelf te springen, en ik voelde me supersterk toen ik met Chabbey meeging,” vertelde ze over de aanval vanuit de groep der favorieten, waar Reusser al eerder was uitgestapt.

“Maar ze reden het tactisch uit als Zwitsers duo,” vervolgde ze. “Dat was lastig, want het gat naar Marlen dichtrijden was niet eenvoudig. Het zou ook vreemd zijn geweest als ik als solist alles deed. Elise counterde mij op de klim en toen wilden mijn benen niet meer mee. Het was een vreemde koers, maar eerlijk gezegd had ik dat wel verwacht.”

De winnares van Luik-Bastenaken-Luik had vooraf aangegeven dat dit WK-parcours haar uitstekend lag, maar de koers bleek uiteindelijk te zwaar. De vroege uitbraak bleek bovendien te sterk om nog terug te halen. Toch leverde haar achtste plaats een historisch resultaat op: nooit eerder eindigde een Afrikaanse vrouw zo hoog op een WK-wegrit sinds Ashleigh Moolmans negende plaats in 2019.

Le Court was begrijpelijk teleurgesteld dat ze op het eerste wereldkampioenschap op Afrikaanse bodem zonder medaille huiswaarts keert. “Ja, het doet pijn. Ik had veel druk op mezelf gelegd en wilde iedereen trots maken. Maar ik heb alles gegeven. Liever verlies ik op deze manier, na een poging, dan zonder iets te proberen.”