"Is het een klim die bij me past? Dat weet ik pas achteraf" - Derek Gee kijkt hoopvol vooruit naar beslissende rit over de Finestre

Derek Gee beleeft een verrassend sterke Giro d'Italia. Na een moeizame openingsdag heeft de Canadees zich knap herpakt, en is hij inmiddels een vaste waarde in de strijd om de top vijf — een uitzonderlijke prestatie voor een renner van een ProTeam. Zaterdag wacht de ultieme test: de mythische Colle delle Finestre, die alles zal beslissen.

In etappe 19 liet Gee zich opnieuw van voren zien, maar op het beslissende moment moest hij zijn meerdere erkennen in het duo Carapaz & Del Toro. "Het ging eigenlijk net als eerder deze week", vertelt Gee na afloop. "Zij versnelden, ik kon op dat moment niet mee, en dan wordt het lastig. In zo’n situatie is samenwerken in de achtervolging ook niet eenvoudig — iedereen denkt aan zijn eigen klassement en neemt beslissingen in zijn eigen belang."

Gee maakte deel uit van de achtervolgende groep die net voor de finish nog werd opgeschrikt door een valpartij van Giulio Pellizzari in de laatste bocht. De Canadees kon ternauwernood overeind blijven.

"Die bocht was eigenlijk niet geschikt voor een groep aankomst. Ik zat in het wiel van Pellizzari toen hij viel. Zelf ging ik bijna ook onderuit. Frustrerend, al helemaal voor hem. Gelukkig kregen we allemaal dezelfde tijd aan de finish — een terechte beslissing."

Zaterdag wacht een van de zwaarste klimmen van het moderne wielrennen: de Colle delle Finestre, gevolgd door de slotklim naar Sestrière. Een beklimming van 18,5 kilometer aan gemiddeld 9 procent, waarvan de helft over onverhard grind loopt.

Gee weet niet wat hij ervan moet verwachten. "Is het een klim die bij me past? Dat weet ik pas achteraf. Dit soort beklimmingen zie je zelden in een wedstrijd. Een uur lang klimmen zou me kunnen liggen, maar 9 procent gemiddeld… dat is wel stevig. We betreden echt onbekend terrein."

Ook de hoogte zou een rol kunnen spelen — al denkt Gee daar genuanceerd over. "Ik weet niet of de hoogte een doorslaggevende factor zal zijn. In een grote ronde klim je wel vaker hoog. Maar deze keer is het allemaal wat anders. Er zijn geen duidelijke referentiepunten, ook niet voor mezelf."