“Ik was bang dat mijn carrière voorbij was”: Remco Evenepoel spreekt openhartig over trauma na valpartij

Remco Evenepoel hoopt vooral dat deze winter zonder noemenswaardige incidenten verloopt. Vorige winter moest de Belgische superster terugkomen na een trainingsbotsing met een postauto. Voor de jonge renner was het al de derde zware blessure in zijn loopbaan, na de trauma’s van de val in de Ronde van Lombardije 2020 en de massale crash in Itzulia 2024. Vooral die laatste blessure eiste een tol, gaf Evenepoel toe, want hij moest afgelopen winter terugkeren uit een donker dal.

“Ik was aanvankelijk bang dat mijn carrière voorbij kon zijn door de fysieke impact op de spieren en pezen in mijn rechter schouder,” zei Evenepoel in de podcast Café Koers.

“Dat bleek ongegrond, maar de val had ook mentaal impact. Ik was toen diep down. Revalideren in de winter, met donkere dagen en weinig daglicht, maakte me niet gelukkig. Was ik depressief? Dat is moeilijk over jezelf te zeggen, maar misschien onbewust wel.”

“Ik zat hele dagen op de bank en als iemand belde of appte, ervoer ik dat als storen of bemoeien met zaken die hen niet aangingen. Als reactie begon ik me af te sluiten. Zelfs een berichtje beantwoorden voelde als te veel gevraagd. Gelukkig verdween dat gevoel snel toen ik weer naar buiten kon, wandelen en bewegen.”

Ondanks de verlate seizoensstart kroonde Evenepoel zich met dominante zeges tot ’s werelds beste tijdrijder, zowel op het WK in Kigali als een week later op het EK in Ardèche. In feite bleef de Belg ongeslagen in een reguliere tijdrit gedurende heel 2025.

Hoe overtuigend zijn prestaties in fysiek veeleisende tijdritten ook zijn, Evenepoel geeft toe dat de gevolgen van de blessure hem nog steeds parten spelen, zowel in koers als in het dagelijks leven:

“Ik heb nog altijd moeite om zware dingen met mijn rechterhand op te tillen. Een koffer optillen of van de bagageband halen op de luchthaven moet nu altijd met links. Zelfs repen of gels uit het achterzakje van mijn trui pakken lukt alleen nog met links. Gelukkig ben ik van nature linkshandig,” zegt Evenepoel.

Met het oog op 2026 nam de 25-jarige een belangrijke carrièrebeslissing: weg bij Soudal - Quick-Step en aansluiten bij het ambitieuze Red Bull - BORA - hansgrohe. Hoewel Evenepoel nog een jaar onder contract stond bij de Belgische ploeg, vonden alle partijen een bevredigend compromis. Zo kan Evenepoel nu al wennen aan zijn nieuwe ploeggenoten.

“Tijdens de teambuilding moesten we zo snel mogelijk een autoband wisselen en een blinde proeverij van Red Bull-smaken tot een goed einde brengen. Mijn Duits kan beter. Gelukkig is de voertaal Engels,” lacht Evenepoel.

Kijkend naar het komende seizoen denkt Evenepoel dat de Amstel Gold Race zijn beste kans is om Tadej Pogacar te kloppen. Een belangrijk doel, want Evenepoel heeft nog een rekening te vereffenen met de Sloveen, die hem zowel in beide wegwedstrijden van de kampioenschappen als in Il Lombardia ruim de baas was.

“Maar ik geloof ook dat ik Pogacar in Luik moet kunnen verslaan, op voorwaarde dat ik echt in topvorm ben,” voegt hij toe. “In ieder geval ben ik niet van plan Pogacar in 2026 te mijden. Ik ga mijn programma niet op hem afstemmen.”