"Ik vertrouw hem niet. Hij weet precies wat hij doet" - Damiano Caruso blijft op zijn hoede voor Primoz Roglic

Damiano Caruso (37) en Primoz Roglic (35) behoren tot de oudere garde in het peloton van de Giro d’Italia 2025, maar beiden hebben zich in de openingsweek nog altijd van hun beste kant laten zien. Toch konden ze in de eerste bergopfinish van de Grote Ronde in etappe 7 niet op tegen het geweld van de jonge Spanjaard Juan Ayuso, die op indrukwekkende wijze de ritzege greep.

Voor Caruso was de zevende plaats een solide resultaat, slechts vier seconden achter Ayuso. Daarmee klom hij naar de elfde plaats in het algemeen klassement en wist hij tevens zijn jonge ploeggenoot Antonio Tiberi in een betere positie te manoeuvreren. "Het was een goed resultaat, zeker gezien hoe explosief de finish was", verklaarde Caruso na afloop tegen Bici.Pro. "Wat mij betreft ben ik tevreden – met mijn eigen prestatie, die van het team en die van Antonio. Hij doet precies wat hij heeft beloofd."

Voor Roglic was de rit een dubbele klap. Hij verloor de strijd tegen Ayuso op de meet, maar wist desondanks de roze trui weer om zijn schouders te hangen. Toch blijft Caruso op zijn hoede voor de Sloveen. "Roglic? Ik vertrouw hem niet. Hij weet precies wat hij doet", analyseert de Italiaan scherp. "Over drie weken kan hij nog heel wat laten zien…"

De dynamiek tussen Caruso en Tiberi blijkt voor Bahrain - Victorious een sterke troefkaart in deze Giro. De samenwerking tussen de routinier en de jonge kopman verloopt soepel. "We zijn een hechte groep. De ploeg gelooft in ons, en het is aan ons om dat vertrouwen terug te betalen", aldus Caruso. "Tijdens de koers hoeven we niet eens te praten. We kijken elkaar aan en weten precies wat ons te doen staat. Dat is een geweldig gevoel."

En dat gevoel wordt alleen maar sterker, merkt Caruso op. "Antonio groeit – in vertrouwen en in al zijn facetten. Het project gaat vooruit. We reden vandaag de hele dag vol gas. Ayuso heeft die scherpe acceleratie, dat ontbreekt Antonio nog een beetje. Maar het belangrijkste is dat hij reageerde. En ik ook – zelfs op 37-jarige leeftijd", besluit de veteraan met een glimlach.