"Ik rijd nu weer zoals ik ooit begon: omdat ik het leuk vind" - Van bijrol bij INEOS naar boegbeeld bij Q36.5: de wederopstanding van Tom Pidcock

Tom Pidcock beleefde in 2025 zijn sportieve hergeboorte. De Brit verliet INEOS Grenadiers na jaren vol spanning en verwachtingen, koos verrassend voor het bescheiden Q36.5 Pro Cycling Team – en maakte daar zijn beste seizoen ooit door. In gesprek met Cyclingnews blikt hij terug op een jaar dat zijn carrière hertekende.

Na zijn overstap naar het Zwitserse Q36.5 leek het aanvankelijk een stap terug. Maar Pidcock, inmiddels 26, noemt het “de stap van zijn leven”. “We accepteerden dat het misschien een overgang zou zijn, een afschrijving om iets op te bouwen voor de toekomst,” zegt hij. “Maar uiteindelijk ging het geweldig. Ik was in de beste vorm van mijn leven.”

Pidcock zegt dat hij dankzij de nieuwe omgeving meer vrijheid vond, weg van de constante prestatiedruk bij INEOS. “Ik zie mezelf dit jaar alleen maar verder ontwikkelen en volgend jaar nog beter zijn. We hebben meer kennis, meer stabiliteit en nieuwe mensen in het team – het project groeit snel.”

Zijn overstap kwam tot stand via Pinarello en teameigenaar Ivan Glasenberg, maar het werd meer dan een zakelijke zet. “Het klikte. Geen druk, geen ruis. Ik kon mijn eigen programma rijden, en dat werkte.”

Pidcock begon 2025 met podiumplaatsen in Strade Bianche, de Flèche Wallonne en Tirreno–Adriatico, maar zijn echte doorbraak kwam in de Vuelta a España. Daar deed hij wat bij INEOS nooit lukte: hij reed een volledige Grand Tour op topniveau en eindigde derde in het eindklassement, naast Jonas Vingegaard en João Almeida.

“De Vuelta was een game changer,” zegt hij. “Het was de grootste stap van mijn carrière, en ik heb er ook echt van genoten.” Zijn offensieve stijl leverde hem lof op, zelfs in etappes die deels werden geneutraliseerd door protesten. “Ik was eindelijk de renner die ik wilde zijn – agressief, consistent en vrij.”

Ook buiten de weg bleef Pidcock opvallen: hij won in de zomer opnieuw mountainbikewedstrijden en toonde daarmee dat zijn veelzijdigheid nog altijd intact is. “Vertrouwen – dat was het sleutelwoord,” legt hij uit. “Het geloof van de mensen om me heen, de professionaliteit in training en voeding... het is het hoogste niveau dat ik ooit gehaald heb.”

Pidcock benadrukt dat hij bij Q36.5 niet alleen een sportieve, maar ook een menselijke klik vond. “Ik voel me echt betrokken. Niet alleen als leider, maar ook in de besluitvorming. Ik help het team groeien, geef input bij planning en strategie. Dat geeft voldoening.”

Zijn leiderschap gaat verder dan resultaten. Binnen het jonge team is Pidcock het gezicht van een project dat het WorldTour-niveau wil bereiken – en dat met zijn prestaties steeds dichter nadert.

Ondanks zijn succes als klassementsrenner is Pidcock eerlijk over zijn twijfels. “Ik vind het niet echt leuk om voor het algemeen klassement te rijden,” zegt hij. “Maar ik geniet van dingen waarin ik succesvol ben – daarom ben ik wielrenner. Het verandert wel mijn kijk op Grand Tours. Ik weet nu dat ik het kan, en dat motiveert.”

De Brit zegt dat hij in 2026 openstaat voor elke grote ronde waarvoor Q36.5 wordt uitgenodigd. “Ik heb de Tour dit jaar niet gemist, maar het zou bijzonder zijn om terug te keren nu we die uitnodiging verdienen. Als je ergens plezier in hebt, presteer je beter.”

Q36.5 transformeerde in één seizoen van outsider tot geloofwaardige kandidaat voor wildcard-plekken in de grote rondes. Naast Pidcock telt het team nu renners als Chris Harper en Eddie Dunbar voor het hooggebergte, Quinten Hermans, Fred Wright en Brent Van Moer voor de klassiekers, en het talent Tom Gloag, dat Visma afsnoepte. “We bouwen iets unieks. Iedereen voelt zich betrokken. Dat is onze kracht.”

Zijn vertrek bij INEOS Grenadiers, waar hij eind 2024 na een reeks meningsverschillen vertrok, noemt Pidcock inmiddels “water onder de brug”. “Er was geen specifiek moment,” zegt hij. “Het gebeurde geleidelijk. INEOS is een fantastisch team met eigen doelen en manieren. Wat er met mij gebeurde was zakelijk – niet persoonlijk.”

Bij INEOS voelde hij zich vaak beperkt door structuren en verwachtingen. Bij Q36.5 vond hij autonomie – en dat vertaalde zich direct in resultaten. “Ik rijd nu weer zoals ik ooit begon: omdat ik het leuk vind. En dat zie je terug in de uitslagen.”