"Ik ben een winnaar, dus ja, ik denk nog steeds aan de Tour en het WK" - Demi Vollering sluit seizoen 2025 af met onafgemaakte zaken en een punt om te bewijzen

Vers van haar Europese titel sluit Demi Vollering een indrukwekkend eerste jaar bij FDJ–Suez af. De Nederlandse kopvrouw heeft alle reden tot tevredenheid na een seizoen vol zeges, maar blijft hongerig. Een tweede plaats in de Tour de France Femmes en een teleurstellend WK laten haar niet los – en vormen de brandstof voor 2026.

“Ik ben een winnaar – er zijn altijd dingen om te verbeteren,” zei Vollering in een interview met L’Équipe op het FDJ-hoofdkwartier in Boulogne-Billancourt. “De Tour en het WK blijven in mijn hoofd zitten. Natuurlijk had ik daar willen slagen, maar dat is sport: juist dat maakt het mooier. Als het later lukt, wordt het alleen maar specialer.”

De 28-jarige sloot haar seizoen af met een klinkende zege op het Europees kampioenschap, na een solo van bijna veertig kilometer. Die titel was de bekroning van een jaar vol hoogtepunten, met overwinningen in Strade Bianche, La Vuelta Femenina, Itzulia Women en de Volta a Catalunya Femenina.

“De meest recente herinneringen blijven het sterkst hangen, dus het EK zal me bijblijven,” aldus Vollering. “Maar ook Strade Bianche was geweldig – dat was onze beste collectieve prestatie als team. De Vuelta was ook fantastisch. Het waren er veel, de mooie momenten.”

Dat haar topvorm laat in het jaar kwam, was volgens Vollering geen toeval.

“Ik had een sterk trainingsblok voor de wereldkampioenschappen, maar tijdens de race voelde ik me niet top. De omstandigheden waren lastig en mijn menstruatiecyclus speelde ook mee. Het was niet ideaal, maar al het werk in Livigno betaalde zich later terug tijdens het EK.”

Die Europese titel kwam er niet uit het niets, maar was het resultaat van maanden aan gerichte opbouw – een aanpak die ze volgend jaar wil verfijnen richting de Tour de France Femmes en het wereldkampioenschap.

Ondanks een seizoen vol zeges blijft de Tour de France haar ultieme doel.

“Zelfs zonder die Europese titel zou het een fantastisch seizoen zijn geweest,” zei ze. “Maar de Tour en het WK – dat zijn de wedstrijden waar ik écht op mijn best wil zijn.”

Haar tweede plaats achter Pauline Ferrand-Prevot in juli voelt als onvoltooid werk. “In topvorm aan de start van de Tour staan is nu al een van de spannendste doelen voor volgend jaar,” geeft ze toe. “Ik hou van die eerste wedstrijden waarin iedereen weer fris is en zin heeft om te koersen. Ik kijk ernaar uit.”

2025 was Vollerings eerste seizoen bij FDJ–Suez, na haar succesvolle periode bij SD Worx–Protime, en de overstap bleek geslaagd.

“Volgend jaar wordt makkelijker omdat het mijn tweede jaar bij dit team is,” zei ze. “Dit seizoen was het voor iedereen nieuw om voor mij te rijden, maar nu kennen we elkaar beter. Ik voel me hier echt thuis.”

Zelfs buiten competitie blijft dat gevoel van verbondenheid sterk. “Tijdens het WK keek ik echt uit naar de reconstructiedag, gewoon omdat ik mijn ploeggenotes weer zou zien. Als je dat gevoel hebt, weet je dat het goed zit.”

De Nederlandse prijst de terugkeer van Ferrand-Prevot in topvorm, maar ziet concurrentie als iets positiefs.

“Elke sterke renner duwt me vooruit. Dat houdt me scherp – het is alleen maar goed.”

Ook over jong talent binnen de ploeg is ze enthousiast. Ze sprak lovend over Celia Gery, die onlangs U23-wereldkampioene werd in Rwanda.

“Ik heb nog niet met haar gekoerst, maar ik hoop dat dat snel gebeurt,” glimlachte Vollering. “Ze is een killer zodra ze op de fiets zit – ik hou van die mentaliteit. Ze leest een koers geweldig, ze is super getalenteerd. Ze is een winnaar.”

Het seizoen 2025 was voor Demi Vollering een van triomf en groei, met overwinningen die haar status als complete klassementsrenster bevestigden. Toch is het typerend voor haar mentaliteit dat juist de gemiste kansen haar het meest motiveren.

Een Europese titel mag dan de kroon op het jaar zijn geweest – het zijn de koersen die ze nog niet won die haar scherp houden. En precies dat maakt haar zo gevaarlijk richting 2026.