Matthew Dinham keert terug: van medische nachtmerrie naar herstart in Langkawi

Matthew Dinham, voormalig mountainbiker en tegenwoordig renner van Team Picnic PostNL, zette zichzelf in 2023 op de kaart met een sensationele zevende plaats op het WK wielrennen in Glasgow – achter grootheden als Van der Poel, Pogacar, Van Aert en Pedersen. Sindsdien werd zijn carrière echter bruut onderbroken: een slepende blessure hield hem meer dan een jaar uit competitie. Over twee dagen maakt de Australiër eindelijk zijn rentree in het profpeloton.

Dinham liep de blessure niet eens op tijdens het fietsen. Kort na het WK voelde hij pijn in zijn voet tijdens een wandeling. De diagnose: een stressfractuur. “De breuk genas wel, maar er kwamen steeds meer complicaties bij. Zenuwklachten zonder duidelijke oorzaak,” vertelt hij in een persbericht van zijn ploeg. “Ik heb zeven MRI’s gehad, zes echo’s, röntgenfoto’s, zenuwgeleidingsstudies... we wisten niet meer waar het vandaan kwam.”

Uiteindelijk bracht een vriend, radioloog in Sydney, uitkomst. Samen met collega’s ontdekte hij dat extra aders tarsaal tunnelsyndroom in Dinham’s enkel veroorzaakten. “Zelfs op de hometrainer met nauwelijks weerstand had ik na een paar minuten pijn. De zenuw werd gewoon afgekneld.”

Het seizoen 2024 begon nog bij Flèche Wallonne en Luik-Bastenaken-Luik, maar beide koersen haalde hij niet uit. Daarna volgde een zware beslissing: een operatie die zijn loopbaan kon beëindigen of juist redden. “Het was eng, maar ik kon zo niet leven. Op sommige dagen kon ik nog geen paar minuten lopen zonder pijn.”

De eerste trainingen na de ingreep waren minimaal: 15 minuten trappen aan 50 watt. “Ik moest helemaal opnieuw beginnen. Acht weken na de operatie kon ik pas weer buiten rijden. Van daaruit bouwde ik langzaam op.” Pas in de zomer van 2024 zat er weer continuïteit in zijn trainingen.

Een jaar revalideren bracht de nu 25-jarige Australiër weer op niveau. Zijn herstart volgt in de Tour de Langkawi op 28 september, zijn eerste koers van 2025. “Het was puzzelen om op tijd klaar te raken. Canada was te vroeg, maar Langkawi en Guangxi zijn ideaal om terug te keren. Mijn trainingen zijn goed gegaan, nu wil ik vooral racen.”

Dinham benadrukt hoe cruciaal de steun van zijn omgeving was. Vrienden in Sydney, artsen, fysiotherapeuten en het team – waarmee hij tot 2027 onder contract staat – bleven geduldig. “Zonder hen had ik dit niet gered. Voor iemand zonder zo’n netwerk zou het bijna onmogelijk zijn.”

Met zijn punch en klimvermogen, én zijn palmares in het veld, geldt Dinham nog steeds als een renner met veel onbenut potentieel. “Ik wilde nooit stoppen. Als Australiër moet je zoveel opofferen om het in Europa te maken. Ik begon met fietsen toen ik vier jaar was. Sport is mijn leven, en gezond zijn betekent alles. Nu ik weer met vrienden in Nice kan rijden, voelt het alsof ik mijn leven terug heb.”

In Maleisië verwacht hij geen wonderen. Het doel: bijdragen aan teamresultaten en UCI-punten sprokkelen. “Ik stel geen verwachtingen. Ik wil mijn grenzen weer verleggen en gewoon genieten van het racen. Eerlijk, ik ben waarschijnlijk de meest opgewonden renner aan de start. Alleen al het krijgen van de vluchtdetails voelde onwerkelijk. Als ik na Langkawi kan terugkijken en weet dat ik alles heb gegeven, ben ik tevreden.”