"Hij is echt niet dom, hoor" – Alpecin-baas Philip Roodhooft neemt het op voor Mathieu van der Poel

Na weken van onzekerheid, veroorzaakt door een polsblessure opgelopen tijdens een mountainbikewedstrijd in mei, lijkt Mathieu van der Poel op 5 juli toch aan de start te verschijnen van de Tour de France 2025. Voor de negenvoudig wereldkampioen, verspreid over drie disciplines, wordt het zijn vijfde deelname aan La Grande Boucle. En hoewel zijn relatie met de Tour altijd enigszins moeizaam is geweest, gelooft Alpecin-Deceuninck dat de editie van dit jaar een uitzonderlijke mix biedt van kansen en motivatie.

Van der Poel kent een weergaloos voorjaar, met klinkende zeges in onder meer Milano-Sanremo en Parijs-Roubaix. Zijn status als een van de grootste eendagsrenners ooit is daarmee nog maar eens bevestigd. Met in de openingsweken van de Tour meerdere etappes op maat van de klassiekerspecialisten, lijkt Van der Poel zich in de eerste anderhalve week te richten op ritwinst, alvorens later in het seizoen de focus te verleggen naar zijn mountainbike-ambities.

Toch is zijn multidisciplinaire aanpak—balancerend tussen weg, veld, gravel en MTB—niet zonder kritiek gebleven. De vraag rijst bij sommigen of deze breedte hem niet belemmert in het maximaal benutten van zijn potentieel binnen één discipline.

Teambaas Philip Roodhooft reageerde deze week in Helden Magazine op die geluiden. In een openhartig interview verdedigde hij zowel het wedstrijdprogramma van zijn sterrenrenner als de onorthodoxe filosofie van de ploeg. "De Tour is niet zijn favoriete koers—maar van wie wel? Misschien van Pogacar of Vingegaard," stelde Roodhooft. "Het is voor, tijdens en na elke etappe één grote hectiek."

Volgens de ploegleider blijft de Tour weliswaar het belangrijkste wielerevenement op de kalender, maar is het zelden de meest geliefde onder renners of verslaggevers. "Vraag ik aan journalisten wat de belangrijkste koers is, dan zegt iedereen: de Tour. Maar als ik vraag welke het leukste is om te volgen? Dan zeggen ze: de Giro of de Vuelta. En dat geldt ook voor veel renners."

Desondanks erkent Roodhooft het immense prestige van de Tour. Een ritzege daar, benadrukt hij, weegt zwaarder dan in eender welke andere ronde. "De Tour is het summum. Win je daar een rit, dan heeft dat een impact die je in de Giro of Vuelta zelden ziet. En Mathieu is slim genoeg om dat te beseffen. Hij is echt niet dom, hoor."

In het verleden vervulde Van der Poel vooral een ondersteunende rol voor sprinter Jasper Philipsen, met als enige persoonlijke ritzege die heroïsche overwinning in 2021 op de Mûr-de-Bretagne. Dat lijkt mager voor een renner van zijn kaliber, maar 2025 zou daar wel eens verandering in kunnen brengen.

Roodhooft meent dat de organisatie, ASO, dit jaar bewust een parcours heeft samengesteld dat klassieke renners als Van der Poel en Wout van Aert moet verleiden tot deelname. Een strategie die volgens hem het spektakel ten goede komt. "Na de Tour van 2024 heeft ASO duidelijk gekozen voor een route met meer etappes die passen bij het profiel van renners als Mathieu. En dat loont: hun aanwezigheid tilt het niveau én de aantrekkingskracht van de Tour."

Die balans in het parcours maakt de Tour volgens Roodhooft dit jaar niet alleen aantrekkelijk, maar ook perfect te combineren met Van der Poel's bredere seizoensdoelen, waaronder het WK Mountainbike in september. "Mathieu krijgt een paar mooie kansen in de Tour, en er is voldoende tijd om zich daarna goed voor te bereiden op het WK mountainbike. Het botst dit jaar dus niet." Maar de ambities van de Nederlander reiken verder dan 2025. Roodhooft hint zelfs op een nieuwe olympische missie.

"De Spelen van Los Angeles in 2028 zitten misschien al in zijn achterhoofd. Dat klinkt nog ver weg, maar wil je daar top zijn in het mountainbiken, dan moet je nú beginnen. En dat doet hij." De aanpak van Alpecin-Deceuninck is opvallend in een tijd waarin specialisatie en marginal gains de norm zijn. De ploeg blijft bewust vasthouden aan ruimte, vertrouwen en flexibiliteit.

"We geven Mathieu al vijftien jaar die ruimte. Hij neemt geen gekke risico’s. En natuurlijk, als het fout gaat, is het makkelijk oordelen. Maar tot nu toe werkt het—al vijftien jaar lang. We dwingen hem niet te kiezen tussen disciplines", besluit Roodhooft. "We combineren vrijheid met discipline, en dat binnen een professioneel kader dat voldoet aan de eisen van de moderne wielersport."