"Het begin van het einde van mijn carrière" - Johnny Hoogerland vertelt over een trainingsongeluk dat zijn leven veranderde

Johnny Hoogerland beleefde in 2009 een korte glorieperiode, maar zijn veelbelovende profcarrière werd prompt onderbroken door twee zware valpartijen. Na de laatste valpartij is de charismatische Nederlander nooit meer helemaal hersteld. Een verhaal dat er misschien nooit was gekomen als Hoogerland niet een jaar eerder op 25-jarige leeftijd was opgepikt door Vacansoleil uit een klein Nederlands continentaal team.

"Ik realiseerde me dat het mijn laatste kans was om voltijds prof te worden, dus ik was serieus bezig met mijn voorbereiding en alles kwam goed," vertelt hij PezCyling. "Een sterk jaar gaf hem een kans bij Vacansoleil. "Als iemand je een contract aanbiedt, neem je het aan! Maar het was een goede samenwerking, ja. Onze ploegleider Hilaire Van Der Schueren heeft me als jonge prof veel goede raad gegeven. Ik spreek hem niet meer elke dag, maar ik houd nog wel contact met hem."  

Lees ook

INTERVIEW | Italiaanse legende Claudio Chiappucci over zijn rivaliteit met Indurain en die van Pogacar & Vingegaard: "Die van hen is veel minder intens"

De val in de Tour de France van 2011 zal niemand vergeten. Hoogerland en Juan Antonio Flecha werden aangereden door een auto, waarna de Nederlander in de prikkeldraad werd gekatapulteerd. De val had een langdurige impact op zijn leven. "Mijn verzekeringsclaim werd uiteindelijk afgehandeld, maar het duurde lang en het kostte veel stress om tot een overeenkomst te komen. Het was jammer, de verzekeringsmaatschappij wilde het niet vanuit een menselijk perspectief zien en ik heb van niemand excuses gekregen."

Twee jaar later maakte hij een nog ernstiger ongeluk mee. In Benidorm werd hij tijdens een training aangereden door een auto. Het resultaat was vijf gebroken ribben, een gekneusde long en beschadigde ruggenwervels. "Dat was veel erger dan de valpartij in de Tour. Ik herinner me de datum nog: 3 februari 2013, het begin van het einde van mijn carrière. Ik had zoveel pijn en heb vier dagen op de intensive care gelegen en 15 dagen in het ziekenhuis. Ik heb nooit meer hetzelfde vuur gehad, mijn waarden waren nog steeds goed, maar ik was altijd bang om te vallen."

Het jaar daarvoor beleefde Hoogerland zijn laatste opleving, met het nationaal kampioenschap in Kerkrade. Daar behaalde hij zijn mooiste overwinning uit zijn carrière. "Het NK was op een moeilijk en technisch parcours, maar ik voelde geen enkele stress. Nadat ik gewonnen had, dacht ik: 'Dit is het, ik ben terug!' Maar ik heb daarna de Tour en Vuelta gereden en dat was helemaal niets bijzonders." Daarna reed Hoogerland nog een paar seizoenen op PRT-niveau, om uiteindelijk in 2016 de fiets aan de wilgen te hangen.

Lees ook

ANALYSE | Uit de schaduw van zijn vader: Hoe goed kan Thibau Nys worden?