Wielrennen is fysiek gezien een ongelooflijk veeleisende sport, maar psychologisch wordt het er niet gemakkelijker op. In de moderne tijd wordt van renners verwacht dat ze van jongs af aan een hoog niveau van professionaliteit hebben. Joe Pidcock, de broer van Tom, vertelt hoe de diagnose en medicatie voor ADHD zijn leven compleet veranderden en hem in staat stelden zich aanzienlijk te verbeteren als renner.
"In november 2023 begon ik met medicatie voor ADHD, kort na mijn diagnose, en het heeft mijn leven volledig veranderd. Het was alsof ik ineens niet meer door kniediep water hoefde te lopen, zoals ik dat mijn hele leven had gedaan", zei Pidcock in een Instagram-post. "Binnen vier maanden won ik mijn eerste race in meer dan drie jaar. Nog een maand later won ik mijn eerste UCI-wedstrijd."
"Het is niet zo dat die medicatie een magische oplossing is – ze hebben mijn hersenschudding niet genezen of Covid ongedaan gemaakt dat de rest van mijn jaar verpestte. Ik moet nog steeds wekelijks naar een psycholoog, en het is niet zo dat ik niet hard moet werken voor wat ik wil bereiken. Maar vroeger voelde ik me altijd depressief en ongemotiveerd. Ik had moeite met sociaal doen, met het maken en vooral behouden van vrienden. En dat ging niet alleen over motivatie voor wielrennen – het was alles."
Pidcock, die twee seizoenen deel uitmaakte van de continentale ploeg Groupama - FDJ en de afgelopen twee jaar van de inmiddels opgeheven Trinity Racing-ploeg, onthult dat hij tot eind 2023 zwaar leed onder depressies en psychische aandoeningen. In een oprecht bericht deelt hij hoe moeilijk deze tijd voor hem was.
"Vrienden zien, avondeten koken, mijn moeder terugappen, naar bed gaan, opstaan... Het moeilijkste was dat ik niet in staat was om mezelf te helpen. Ik realiseerde me niet eens dat het niet normaal was, en ik had dit allemaal niet kunnen oplossen zonder hulp", deelt hij.
"Het was alsof ik op mijn 21ste het leven helemaal opnieuw moest leren. Ik heb al een lange weg afgelegd, maar ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat er nog werk te doen is. Misschien heb ik Asperger en ADHD, maar ik denk niet dat het label ertoe doet. Ik vraag geen medelijden voor dit alles, ik denk alleen dat de wereld denkt dat ADHD gewoon betekent dat je niet stil kunt zitten op school, maar uit mijn ervaring is het veel ingrijpender dan dat."
In 2024 zette hij een stap omhoog, met overwinningen in de laatste etappe van de Dornan Rás Mumhan en de Ronde de l'Isard. Gedurende het jaar behaalde hij een aantal veelbelovende prestaties, wat hem als 22-jarige in staat stelde hogerop te mikken. Toen Tom Pidcock aan het einde van 2024 tekende bij Q36.5 Pro Cycling Team, bracht zijn invloed de ploeg ertoe zijn coach Kurt Bogaerts en soigneur Xenia de Roose te contracteren. Ook zijn broer kreeg nog een kans, aangezien zijn ploeg deze winter instortte.
"Kortom, ik heb alles te danken aan mijn familie die me heeft geholpen om te komen waar ik moest zijn. Zonder jullie was ik behoorlijk verloren geweest. Dankjewel, mam! Wat ik wil zeggen is dit: als je in een vergelijkbare situatie zit of als je iemand kent die het moeilijk heeft, begin dan met wat onderzoek. Het kan je leven volledig veranderen", vervolgt hij.
Nu hij deel uitmaakt van een ProTeam en gemotiveerder is dan ooit, is hij vastbesloten om zichzelf te bewijzen in het profpeloton. "Ik ben heel dankbaar en enthousiast voor de komende jaren. Ik zou hier geen plek hebben geaccepteerd als ik niet dacht dat ik het aankon. Ik zal ervoor zorgen dat het ieders tijd waard is. Bedankt aan iedereen die me hier heeft gebracht en aan iedereen die me nog verder zal brengen."