Amerikaanse oud-profrenner denkt dat Tadej Pogacar opzettelijk inhield in Critérium du Dauphiné tijdrit: "Klinkt misschien als een complottheorie..."

Tadej Pogacar kende woensdag een zeldzame tegenslag in het Critérium du Dauphiné. In de vierde etappe, een individuele tijdrit over 20 kilometer, moest de Sloveen zijn meerdere erkennen in zowel Remco Evenepoel als Jonas Vingegaard. Een vierde plaats, op een halve minuut van de Deen, is voor de standaard van Pogacar opvallend. Maar volgens oud-profrenner Tom Danielson zou er meer aan de hand kunnen zijn.

In een uitvoerige analyse op zijn X-account (voorheen Twitter) stelt Danielson dat Pogacar zich mogelijk bewust heeft ingehouden. “Pogacar werd vierde – hoe is dat mogelijk?”, vraagt hij zich af. “Als het een andere renner was geweest, zouden we zeggen: ‘prima uitslag, zeker met nog anderhalve maand tot de Tour’. Maar dit is Pogi, en die wint normaal gesproken alles wat los en vast zit.”

Danielson vermoedt dat Pogacar zijn inspanning bewust heeft afgestemd op trainingsdoelen. “Het klinkt misschien als een complottheorie, maar ik denk dat hij een gecontroleerde tijdrit reed. Hij wist dat hij achter Jonas zou eindigen, en dat was wellicht precies de bedoeling.”

Volgens Danielson speelt ook de aanwezigheid van Vingegaard een rol. “Normaal rijdt Pogacar om te winnen, maar deze situatie is anders. Jonas is zijn voornaamste concurrent, en Visma richt al hun pijlen op hem. In zo’n context zie ik niet gebeuren dat hij drie weken voor de Tour zijn volledige kaarten op tafel legt. Dat zou Visma alleen maar extra informatie geven over zijn vorm.”

De Amerikaan stelt dat een tijdrit zoals deze een schat aan data oplevert voor rivaliserende ploegen. “Als je kijkt naar de prestaties van Jonas ten opzichte van Remco – en ervan uitgaat dat Remco sterker is dan tijdens de Tour van vorig jaar – dan eindigde Jonas op het niveau dat we van een fitte Pogacar zouden verwachten. Visma weet nu waar Jonas en ook Matteo Jorgenson staan, maar ze hebben geen enkel duidelijk beeld van waar Pogacar zich bevindt. En dat lijkt me precies wat hij wil.”

Volgens Danielson zijn er duidelijke aanwijzingen dat Pogačar zich tijdens de tijdrit bewust inhield. “Zijn lichaamstaal en trapfrequentie waren veelzeggend,” legt hij uit. “Hij begon opvallend traag, reed met een cadans die duidelijk lager lag dan wat we van hem gewend zijn, sprintte niet uit de bochten en leek onderweg nergens echt diep te gaan. Hij reed gewoon naar de streep, zonder te leeglopen.”

Daarbovenop wijst Danielson op het forse tijdverlies in de eerste negen kilometer. “Dat is niet het gedrag van een renner die voluit gaat. Als Pogačar daadwerkelijk voor de zege had gereden maar fysiek niet goed genoeg was, had je een ander patroon gezien: een redelijke start met daarna een duidelijk verval. Maar dat gebeurde niet. Hij had ook toegang tot de tussentijden van de andere renners, dus als hij echt achter lag en had willen bijsturen, dan had hij de informatie én de tijd om zijn inspanning aan te passen. Maar hij bleef bewust op hetzelfde tempo rijden.”

Een derde aanwijzing, zo stelt Danielson, is Pogacars opvallend lage trapfrequentie tijdens de hele rit. “Hij reed de volledige tijdrit met een aanzienlijk lagere cadans dan normaal. Dat zie je doorgaans alleen bij vermoeidheid, maar hij begon er al mee vanaf de eerste meters. Hij kwam nauwelijks echt op gang en hield vervolgens een gelijkmatig tempo aan dat voor mij meer weg had van een gecontroleerd trainingsblok dan van een voluit gereden koers.”

Ook het meenemen van een volle bidon tijdens een relatief korte tijdrit is volgens Danielson veelzeggend. “Wie neemt er nou een fles mee in een tijdrit van twintig kilometer? Hij had zelfs geen gel bij zich. Alles wijst erop dat hij de rit als een trainingsprikkel beschouwde, niet als een moment om te pieken.”

Het laatste signaal is volgens Danielson wellicht het meest symbolisch: Pogacars stilzwijgen na de finish. “Veel mensen denken dat hij te teleurgesteld was om te spreken, maar Pogacar is normaal juist open over zijn mindere dagen. Dat hij zich nu afzijdig hield en zijn team later sprak over ‘een te conservatieve koers’, past precies in het beeld dat ik schets: dit was geen offday, dit was opzet.”