“Ik ben niet zo van de statistieken, maar dit is wel heel bijzonder” – Lucinda Brand op de drempel van 50 podiumplaatsen op rij in het veldrijden na magistrale Merksplas-meesterklasse

De winter van Lucinda Brand dendert voort met de vaart van een goederentrein. Vers van opnieuw een autoritaire zege in de Superprestige Merksplas staat de Nederlandse icoon nu op de drempel van een zeldzame mijlpaal in het moderne veldrijden: 50 podiumplaatsen op rij.

Voor een renster die volhoudt dat ze niet op cijfers jaagt, ging de betekenis niet aan haar voorbij. Brand plaatste één beslissende versnelling op het parcours in Merksplas — een enkele, perfect getimede inspanning die het elastiek bij haar concurrentes meteen deed knappen en haar naar een zesde seizoenszege droeg.

Achteraf gaf ze toe dat die move kwam op een moment waarop zelfs zij niet helemaal zeker wist of het zand haar beste bondgenoot zou zijn.

“Ik merkte dat ik in het zand niet altijd de beste was, maar juist toen aarzelden zij,” zei ze. “Ik kon mijn snelheid meenemen en dacht: ik waag het erop. Het bleek meteen het juiste moment.”

In de openingsronden reed Brand beheerst, ondanks een vroege fietswissel en enkele herschikkingen aan kop bij de Nederlandse rensters. Maar toen het veld uitdunde en de koers verhardde, leunde ze op haar ervaring om de laatste zandpassages met het voordeel in te gaan. “Op bepaalde secties probeerde ik mijn sterktes te benutten zodat ik het zand met genoeg herstel kon aanvatten,” legde ze uit. “Dat werkte goed.”

Haar rivalen konden slechts toekijken hoe de kloof groeide. Aniek van Alphen, die met haar beste Superprestige-prestatie van het seizoen naar de tweede plaats reed, gaf toe dat ze dicht bij Brand zat — maar niet lang genoeg.

“Ik had even nodig om erin te komen. Daarna had ik het gevoel dat ik het tempo van Lucinda kon vasthouden, maar zij was sterk genoeg om een gaatje te slaan,” zei Van Alphen. “Misschien had ik een iets mindere passage door het zand. Ik moest meteen een klein gaatje laten en ik moest op adem komen. Ik zat in de positie om met haar mee te gaan, maar zij was op dat moment net iets sterker.”

Morgen kan Brand een mijlpaal bereiken die onderstreept hoe onverbiddelijk constant ze is geworden. Zelfs zij erkende het gewicht van die prestatie — ondanks haar gebruikelijke stelling dat statistieken haar niet definiëren.

“Ik ben niet zo van de statistieken, maar dit is wel heel speciaal,” lachte ze. “Voor sommige mensen lijkt het vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Ik ben er heel blij mee.”

Met de vorm in opbouw, concurrentes die naar antwoorden zoeken en opnieuw een foutloze Merksplas in de boeken, staat Brand op de rand van een crossmijlpaal die maar weinigen ooit benaderden — en die voorlopig geen tekenen van vertraging vertoont.