Tadej Pogacar kent geen concurrentie: De Sloveense overheersing van de Giro d'Italia in cijfers

De Giro d'Italia 2024 is nog niet voorbij, maar als er niets bijzonders gebeurt, weten we de winnaar van het eindklassement al een tijdje. Tadej Pogacar heeft zijn rivalen gisteren weer volledig weggevaagd. Hij liet ze allemaal achter zich alsof het een andere soort was en passeerde Nairo Quintana als een vliegtuig toen de Colombiaan op het punt stond de 15e etappe te winnen.

Zoals geanalyseerd in samenwerking met CiclismoAlDia's Victor Gonzalez, maakte de renner van UAE Team Emirates al duidelijk dat hij uitkeek naar de Mortirolo en hij heeft zijn woorden omgezet in daden, door zijn vierde ritzege tot nu toe te pakken in de wedstrijd. Hij is de renner met de meeste overwinningen in één editie van de Giro sinds Filippo Ganna en Arnaud Demare in 2020. 

Als we de sprinters niet meetellen, is hij de renner met de meeste etappes sinds Damiano Cunego in 2004. De Sloveen heeft nog steeds de kans om meer overwinningen aan zijn palmares toe te voegen, hoewel het onwaarschijnlijk lijkt omdat hij heeft wat hij wilde: De marge in het algemeen klassement is gigantisch en hij moet zijn krachten sparen voor een van zijn andere grote doelen van het seizoen, de Tour de France, die slechts een paar weken na de finale van de Giro van start gaat.

Ik heb de sprinters weggelaten, want als we hen meerekenen zijn er verschillende die het voor elkaar hebben gekregen om ten minste vier keer hun armen omhoog te steken in één Giro. Naast Demare kunnen we ook Elia Viviani in 2018, Fernando Gaviria in 2017, Mark Cavendish in 2013 (5 overwinningen) en Alessandro Petacchi in 2005 en in 2004 (9 overwinningen!) toevoegen.

Voor Tadej zijn er nog twee twee bergetappes, één voor punchers, wat hij ook is maar ik denk niet dat hij er alles aan zal doen om te winnen, en nog één die bergaf eindigt, waar hij één van de grote kanshebbers zal zijn als het peloton de kopgroep inhaalt, want hij heeft bewezen één van de beste dalers ter wereld te zijn. Maar dat is nog ver weg, als hij weer een etappe wint, zullen we het erover hebben, maar voor nu heeft hij er vier.

Zoals ik een paar regels geleden al zei, is zijn voorsprong in het klassement verbijsterend. Met zijn voorsprong van 6:41 op Geraint Thomas, kunnen we denken dat in de resterende etappes het gat niet kleiner zal worden. Het zou kunnen toenemen, maar het is heel moeilijk om de 9:18 te halen die Ivan Basso pakte van José Enrique Gutiérrez in de Giro d'Italia van 2006. Ik noem dit omdat de voorsprong van Pogacar op de Welshman van INEOS Grenadiers het grootste gat zou zijn tussen het eerste en tweede algemeen klassement in de Italiaanse Grote Ronde sinds die tijd.

Maar zijn ongelooflijke cijfers houden daar niet op. De kleine prins nam de maglia rosa in ontvangst na de tweede etappe van de Giro. Als hij het tot het einde volhoudt, wat alles erop wijst dat dit het geval zal zijn, zal hij het op 20 van de 21 dagen van de wedstrijd gedragen hebben. Dit is een prestatie die niemand heeft bereikt sinds Tony Rominger in 1995, hoewel hij in zijn geval één etappe meer had, aangezien die editie 22 wedstrijddagen telde.

Van de drie dominante cijfers die hij haalt, lijkt het erop dat het aantal dagen in de leiderstrui zal blijven toenemen en tot het einde zal worden volgemaakt. Zoals ik al eerder zei, met de Tour in het vizier, lijkt het echter ingewikkeld dat hij voor nog een etappe zal gaan, hoewel we hem niet moeten uitsluiten, want als hij in de kopgroep aankomt, zal hij de favoriet zijn in de meeste van de resterende dagen, maar de kopgroep zal het hem niet makkelijk maken.

En tot slot ziet het er niet naar uit dat het gat naar de tweede plaats veel groter zal worden dan dat van Basso 18 jaar geleden. Hij zou een paar seconden kunnen schrapen met de bonussen als hij in de top drie eindigt in een van de resterende etappes, maar verder weinig. Er is niet veel kans dat hij van een afstand zal aanvallen zoals hij vandaag deed.

Zoals geanalyseerd door Kärlis Ozols van Lanterne Rouge, verbruikte Pogacar aan het einde van de brute etappe naar schatting 6,1W/Kg in de 35 minuten durende beklimming van de Passo del Foscagno. Echter, de laatste 13 minuten waarin hij een aanval lanceerde en letterlijk minuten won op de concurrentie... Naar schatting haalde hij een gemiddelde van maar liefst 6,88 W/Kg, dit op een hoogte van meer dan 2000 meter.