Zal
Mathieu van der Poel kunnen wedijveren met
Tadej Pogacar op de beklimmingen van
Luik-Bastenaken-Luik? Het is een vraag waar we zondag snel een antwoord op zullen krijgen, maar voor Jan Boone, inspanningsfysioloog aan de Universiteit van Gent, komt het allemaal neer op de cijfers.
"Het is inderdaad een hot topic in de inspanningsfysiologie", zegt Boone in gesprek met Sporza, in aanloop naar de clash van Luik-Bastenaken-Luik van aanstaande zondag. "Een professionele wielrenner kan gemakkelijk een keer een heel hoog wattage leveren. De moeilijkheid zit hem in het blijven leveren van die hoge wattages."
"In een wedstrijd van 250 km met veel hellingen heb je natuurlijk een terugval in prestaties. De echte wereldtoppers kunnen dat verval tegenwoordig sterk beperken en dat is precies waar de kracht van Mathieu van der Poel ligt", vervolgt Boon. "Toen hij in de Ronde van Vlaanderen voor de derde keer de Oude Kwaremont beklom, deed hij dat logischerwijs op een iets lager wattage. Het grote verschil met de gemiddelde renner: zijn verval is veel lager."
Maar als het aankomt op de strijd met waarschijnlijk de beste allround renner ter wereld in Tadej Pogacar, kan zelfs Van der Poel in het nadeel zijn. "De Ardense heuvels zijn tussen de 5 en 10 minuten qua inspanning. Dat kan precies op de grens liggen van inspanningen bergop die gewoon te lang zijn voor Mathieu," concludeert Boone. "De lichte Pogacar heeft daar een voordeel met een hoger wattage/kg, maar het is niet onmogelijk."
