Francesco Moser legt uit waarom Pogacar beter is dan Merckx: "Eddy kwam uitgeput over de finish, Tadej ziet eruit alsof hij een trainingsrit heeft gereden"

Francesco Moser was een indrukwekkende wielrenner, die onder andere 22 etappes in de Giro d'Italia won, het wereldkampioenschap veroverde en drie keer Parijs-Roubaix op zijn naam schreef. Aan het begin van zijn carrière deelde hij het peloton met Eddy Merckx, en tegenwoordig vergelijkt hij de Belgische legende met Tadej Pogacar.

De Italiaanse wielerlegende, die in 1984 de Giro d'Italia won, deelde in een interview met Il Mattino zijn mening over waarom hij denkt dat Pogacar zelfs beter is dan de 'Kannibaal': "Ik heb met Merckx gekoerst, en hij was onmiskenbaar sterk. Hij had een geweldig team om zijn aanvallen voor te bereiden, net zoals Pogacar dat heeft. Maar voor mij wint Pogacar makkelijker dan Merckx. Je ziet hem over de streep komen alsof hij net een trainingsrit heeft gereden, terwijl Merckx vaak uitgeput over de finish kwam."

Moser is zich er echter van bewust dat het vrijwel onmogelijk is om verschillende tijdperken met elkaar te vergelijken en dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, is om vast te stellen wie nu écht de beste wielrenner aller tijden is.

"Het is moeilijk om deze vergelijkingen te maken, omdat we nooit het definitieve bewijs zullen hebben", zegt hij. "Daarom moeten we kijken naar de huidige situatie. Vroeger keken we naar onze eigen prestaties, maar het vergelijken van verschillende tijdperken is onmogelijk."

Hij is echter heel duidelijk over het feit dat het wielrennen van zijn tijd sterk is veranderd en tegenwoordig extreem geprofessionaliseerd is. Hij deelt zijn ervaring over het materiaal dat renners toen kregen, en hoe dat in vergelijking met nu vrijwel onherkenbaar is:

"Vandaag de dag wordt er op een heel andere manier gekoerst, en het is complexer om te winnen. Zelfs de rivalen van Pogacar hebben dezelfde middelen als hij. De WorldTour-teams investeren tegenwoordig miljoenen euro's en kunnen het zich niet permitteren een koers te verliezen. Toen wij nog koersten, gaven we de gebruikte banden aan de knechten en hadden wij, de kopmannen, de nieuwe. We moesten namelijk besparen. Nu heeft iedereen het beste van het beste."