Remco Evenepoel kwam ongedeerd uit de massale valpartij tijdens de vijfde etappe van het Critérium du Dauphiné. De drager van de gele trui was betrokken bij het incident en even leek het er op dat hij terug naar het ziekenhuis zou moeten. Gelukkig lijkt het er op dat de Belg vooral mentaal is geraakt en dat hij de koers kan voortzetten.
"Op het moment zelf had ik wel een heel somber gevoel", deelde Evenepoel in een interview met Het Nieuwsblad. "Ik bleef even zitten omdat ik mijn knie niet meteen kon bewegen, en ik dacht: moet dat nu weer gebeuren, na mijn lange weg terug, en zeker na mijn goede gevoel van gisteren? Ik zat met van alles in mijn hoofd."
"Maar door de neutralisatie kon ik de tijd nemen om alles te laten bezinken en toen de adrenaline gezakt was, voelde ik gelukkig snel dat alles normaal bewoog. Er waren gasten die er veel erger aan toe waren, van wie je meteen doorhad dat ze hun sleutelbeen hadden geblesseerd. Het was een slagveld."
"Mijn helm heeft mij gered", benadrukte Evenepoel, terwijl hij het belang van het dragen van bescherming onderstreepte. Volgens de Belgische kampioen was het roekeloos van het peloton om zo'n risico te nemen in de afdaling, vooral gezien de gladde wegen eerder in de etappe. "Het was het laatste gevaarlijke punt van de dag. En we wisten dat er in de vorige afdaling ook al gevallen was, dus we hadden misschien voor iets meer rust kunnen zorgen."
Evenepoel werd ook gevraagd of hij nog steeds van het wielrennen geniet, ondanks het aantal grote valpartijen. "Ik hou nog altijd van mijn job, maar mijn job is koersen winnen zoals in de tijdrit en niet op de grond liggen. Op dit soort momenten begin je er wel iets negatiever over te denken. Waarom al die druk naar voren als we de afdalingen ingaan? Waarom wil iedereen almaar snellere fietsen met snellere banden en minder grip? Er zijn veel ‘waaroms’, maar geen antwoorden."